Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σε τί διαφέρει η κόπωση από την υπερκόπωση και το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης;





Η κόπωση είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα που βιώνει κανείς όταν ξεπερνά τα ενεργειακά του αποθέματα. Σε κάποιες περιπτώσεις, η κούραση μπορεί να
εμφανίζεται ως σωματική αντίδραση σε μια βεβαρημένη ψυχολογική κατάσταση, όπως μετά από παρατεταμένη έκθεση στο στρες ή μετά από μια μεγάλη στενοχώρια. Εκδηλώνεται με μυική καταβολή ενώ επηρεάζει και το κεντρικό νευρικό σύστημα αλλά και τον ψυχισμό. Αντιμετωπίζεται με ξεκούραση.

Η υπερκόπωση εμφανίζεται όταν κάποιος έχει υποβληθεί σε μεγάλη ταλαιπωρία όσον αφορά στο μυικό σύστημα και όταν παρουσιάζει μειωμένες αντοχές σε μια συγκεκριμένη εργασία. Εκδηλώνεται με ασαφή αλλά έντονα συμπτώματα, όπως αίσθηση εξάντλησης, μυαλγίες, υπνηλία και έλλειψη αντοχής στο στρες. Εκτός από τα σωματικά συμπτώματα, πλήττει και την ευεξία. Η υπερκόπωση δεν είναι εύκολο να χρονίσει, εκτός αν χρονίσει η συνήθεια του ασθενούς να υποβάλλει τον εαυτό του σε συνθήκες κόπωσης. Όταν όμως χρονίσει, μπορεί να οδηγήσει στο σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Αντιμετωπίζεται με ξεκούραση (μεγαλύτερη όμως από ό,τι στην απλή κόπωση), σωστή διατροφή και ενυδάτωση.


Η χρόνια κόπωση είναι η κούραση που εκδηλώνεται σχεδόν καθημερινά και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα κριτήρια του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης σχετίζονται τόσο με τη διάρκεια των συμπτωμάτων (περισσότερο από έξι μήνες) όσο και με τα ίδια τα συμπτώματα (πονόλαιμος, πονοκέφαλος, πόνος στις αρθρώσεις, πόνος στα άκρα, διόγκωση των λεμφαδένων, διαταραχές ύπνου, έλλειψη συγκέντρωσης και αίσθηση κόπωσης με την παραμικρή άσκηση). Η διάγνωση της πάθησης γίνεται αφού πρώτα αποκλειστούν οργανικές αιτίες όπως χρόνιες φλεγμονώδεις διεργασίες, παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα και των επινεφριδίων και –σπανιότερα- κακοήθειες.
Μέχρι σήμερα, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης αποτελεί ένα "ιατρικό μυστήριο" καθώς οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν την ακριβή αιτία του προβλήματος. Μεταξύ άλλων έχουν ενοχοποιηθεί διάφοροι ιοί όπως της λοιμώδους μονοπυρήνωσης και των χλαμυδίων, ιδίως του χλαμυδίου της πνευμονίας, και η κληρονομικότητα.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, την τελευταία διετία στην χώρα μας έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό η προσέλευση ανθρώπων στα νοσοκομεία που δηλώνουν ότι αισθάνονται ένα αίσθημα κόπωσης και καταβολής (αν και μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά δεδομένα που να επιβεβαιώνουν αυτή την αύξηση). Οι επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι σε περιόδους οικονομικής δυσπραγίας και ανεργίας τα σύνδρομα κόπωσης βρίσκονται σε έξαρση.

- Ποιοι άνθρωποι εμφανίζουν συχνότερα σύνδρομο χρόνιας κόπωσης;
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι άνθρωποι που εμφανίζουν συχνότερα σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι οι τελειομανείς. Δηλαδή, άνθρωποι που τους ενδιαφέρει να κάνουν τα πράγματα με το καλύτερο δυνατό τρόπο, που συνήθως θέτουν πολύ υψηλούς (μη ρεαλιστικούς) στόχους στη ζωή τους, έχουν την τάση να λειτουργούν σε υψηλό επίπεδο άγχους, έχουν ανεπτυγμένο το αίσθημα της συνέπειας και της ευθύνης και τους ενδιαφέρει σε μεγάλο βαθμό η γνώμη των άλλων.

- Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης μπορεί να σχετίζεται με ψυχικές νόσους;
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης μπορεί να συνυπάρχει με την κατάθλιψη. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η κατάθλιψη προκαλεί το σύνδρομο αλλά ότι το σύνδρομο έχει ως αποτέλεσμα την καταθλιπτική συμπτωματολογία. Ένας άνθρωπος ο οποίος υποφέρει από χρόνια κόπωση, έχει κακή ποιότητα ζωής με αποτέλεσμα να εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης.


Η κόπωση ως σύμπτωμα εμφανίζεται και στην κατάθλιψη, ωστόσο διαφέρει από τη χρόνια κόπωση ως προς την έντασή της, καθώς βιώνεται με μικρότερη ένταση.

- Πώς αντιμετωπίζεται το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης;

Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι μια πολυπαραγοντική διαταραχή και για αυτό τον λόγο η αντιμετώπισή του πρέπει να είναι πολύπλευρη. Αρχικά πρέπει να προσδιοριστεί και να ταυτοποιηθεί βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων, αφού πρώτα αποκλειστούν οι πιθανές παθολογικές αιτίες που μπορεί να "κρύβονται" πίσω από την πάθηση. Κατόπιν, πρέπει να αντιμετωπιστεί ώστε ο ασθενής να αποκτήσει ξανά καλή αίσθηση της υγείας του.


Για την αντιμετώπιση του συνδρόμου, χορηγούνται φάρμακα, τόσο παυσίπονα ή αντιφλεγμονώδη προκειμένου να μειωθεί ο πόνος που αισθάνεται ο άνθρωπος, όσο και αντικαταθλιπτικά στις περιπτώσεις που η χρόνια κόπωση συνυπάρχει με ψυχικές διαταραχές. Επίσης, τα αντικαταθλιπτικά χορηγούνται και για την αντιμετώπιση των διαταραχών ύπνου που εμφανίζουν συχνά όσοι πάσχουν από το σύνδρομο αλλά και των μυαλγιών. Σύμφωνα με τους ψυχιάτρους, τα φάρμακα δεν προκαλούν εθισμό, γεγονός που επιτρέπει την μακροχρόνια χορήγησή τους, ωστόσο οι ασθενείς με χρόνια κόπωση είναι περισσότερο ευαίσθητοι στις παρενέργειες των αντικαταθλιπτικών, βιώνοντάς τις εντονότερα.

Οι επιστημονικές έρευνες -αν και υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις- συγκλίνουν στο ότι η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης, συνήθως όμως συνδυαστικά με τις άλλες μεθόδους και πάντα ανάλογα με την περίπτωση.
Τέλος, σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της χρόνιας κόπωσης παίζουν και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και την καθημερινότητα του ασθενούς, αλλά και η υποστήριξη από το οικείο περιβάλλον.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο πιο καθοριστικός παράγοντας στην αντιμετώπιση του συνδρόμου είναι η στάση του ίδιου του ασθενούς. Είναι πολύ σημαντικό ο γιατρός να καθησυχάσει τον ασθενή, που υποφέρει και νιώθει ότι "διαλύεται" η ζωή του, ότι η αντιμετώπιση του συνδρόμου είναι εφικτή και μπορεί να επιτευχθεί σε σύντομο (αλλά όχι άμεσο) χρονικό διάστημα.


- Ποιές αλλαγές στον τρόπο ζωής βοηθούν τους ασθενείς με χρόνια κόπωση;

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση του συνδρόμου της χρόνιας κόπωσης. Ωστόσο, αυτές πρέπει να γίνονται σταδιακά και όχι απότομα. Πρέπει, δηλαδή, ο ασθενής να αρχίσει σιγά σιγά να λειτουργεί σε ένα καινούριο μοντέλο καθημερινότητας με λιγότερη πίεση, το οποίο να περιλαμβάνει μεν κάποιες δραστηριότητες αλλά οπωσδήποτε και δυνατότητες για χαλάρωση και ανάπαυση. Δεδομένου ότι στο προφίλ των ασθενών με χρόνια κόπωση περιλαμβάνεται η τάση για υπερδραστηριότητα, καλό είναι να γίνει ένα «συμμάζεμα» των καθημερινών τους δραστηριοτήτων, να αποκτήσουν δηλαδή μια πιο “υγιή” ρουτίνα (π.χ. «ωράριο» στη διατροφή, πιο ποιοτικός ύπνος, σωματική άσκηση κ.ά).

Ένας τρόπος για τη μείωση του στρες και άρα για την αντιμετώπιση ή και αποφυγή του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης είναι και η διαχείριση χρόνου (time management), τόσο στην εργασία όσο και την καθημερινότητα.

Αναφορικά με το χώρο εργασίας, ο εργαζόμενος θα μπορούσε να χρησιμοποιεί την ατζέντα του – το προσωπικό του ημερολόγιο - για να καταγράφει τις δραστηριότητες της εβδομάδας προκειμένου να ξέρει τι έχει να κάνει και να μην βγαίνει εκτός προγράμματος. Αυτό θα τον βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό να νιώθει ήρεμος και θα του δώσει ένα αίσθημα ικανοποίησης. Επίσης, πολύ σημαντικό είναι να γίνεται τακτοποίηση του γραφείου ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να γίνεται ταξινόμηση αρχείων και φακέλων, για να μπορεί να βρίσκει εύκολα και γρήγορα τα έγγραφα που χρειάζεται χωρίς να χάνει πολύτιμο χρόνο. Επίσης, καλό είναι να χρησιμοποιεί κανείς τον υπολογιστή του για να βλέπει τα email του συγκεκριμένη ώρα κάθε μέρα και να μην χάνει άσκοπα χρόνο.
Αναφορικά με την καθημερινότητα, καλό θα ήταν να γίνεται και εκεί τήρηση ημερολογίου με τις δραστηριότητες της εβδομάδας είτε εντός είτε εκτός σπιτιού – εξόφληση λογαριασμών, εκκρεμότητες με ψώνια ή τράπεζες κλπ. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να βάζουμε ρεαλιστικούς στόχους και να μην υπερεκτιμούμε τις δυνάμεις μας.

Επίσης, η σωματική άσκηση ήπιας μορφής βοηθά σε σημαντικό βαθμό τους ανθρώπους που υποφέρουν από χρόνια κόπωση, καθώς δρα ευεργετικά ευεργετικά κατά του άγχους, μέσω της έκκρισης συγκεκριμένων ορμονών. Σύμφωνα με τους ειδικούς πρέπει να αποφεύγονται τα είδη ασκήσεων που μπορεί να προκαλέσουν κούραση και να προτιμώνται η αερόβια άσκηση (γρήγορο περπάτημα, τρέξιμο, κολύμπι) και ασκήσεις κατά την οποία χρησιμοποιούμε το βάρος μας σαν αντίσταση ή μικρά βαράκια ή όργανα γυμναστικής (χαμηλές επιβαρύνσεις και περισσότερες επαναλήψεις). Στο πρόγραμμα μπορούμε να προσθέσουμε και κάποιες ασκήσεις ευλυγισίας, όπως διατάσεις.


Κάθε πρόγραμμα πρέπει να είναι εξατομικευμένο, δηλαδή προσαρμοσμένο στον ίδιο τον ασκούμενο, λαμβάνοντας υπόψη τη φυσική του κατάσταση, τις προτιμήσεις του, το διαθέσιμο χρόνο του. Τα οφέλη που προκύπτουν από την εφαρμογή τέτοιων προγραμμάτων άσκησης στο σύνδρομο χρόνιας κόπωσης σχετίζονται με τη βελτίωση της φυσικής και λειτουργικής κατάστασης του ασθενούς, με άμβλυνση της κόπωσης και των συμπτωμάτων σου συνδρόμου και με βελτίωση της ποιότητας ζωής. Ο ασθενής σιγά σιγά εστιάζει λιγότερο στο πρόβλημα και τα συμπτώματά του και νιώθει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

http://www.megatv.com

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Λογισμικά για άτομα με ειδικές ανάγκες

Δημοσιεύτηκε από  Maria Af Το ελεύθερο λογισμικό τα πάει πολύ σε δύο πεδία:

22:04 Αγγειακή δυσπλασία: Αν δεν έχεις λεφτά πεθαίνεις;

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ ΜΙΑΣ ΦΙΛΗΣ ΤΟΥ NEWSIT.AMEA  ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ :                          Αποφάσισα να γράψω την παρούσα επιστολή για να εκφράσω το παράπονο μου, για να  εκφράσω την απελπισία που αισθάνομαι, ζώντας σε μια χώρα που μου αφαιρεί το δικαίωμα να ζήσω, επειδή δεν γεννήθηκα υγιής και οικονομικά ευκατάστατη.

00:03 Το τραπέζι του πρωινού

Ο συνδυασμός των τροφών είναι σημαντικός για την ενίσχυση του οργανισμού με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Σε κάθε γεύμα θα πρέπει να....